biurko zaścielone
hebanu kolorytem
w promieniach słońca
odbija ciszę
drażnioną lekkimi 
pociągnięciami pióra
wtedy rodzisz się
w myślach marzeń
zwiewności ruchów
sukni lub wieczorem
okryta jedynie nagością

w pokoju pachnie tęsknota
zegar uporczywie rozbija 
sekundy na twarzy ciszy
wzdychającej z migreną
rozkołysanych nerwów
powoli dłonie zastygają
w odrętwieniu myśli
nie chcąc spłoszyć żadnej

w czerwonym pokoju...