Słyszymy przecież muzykę… Oddech, rytm, taniec – oto słowa, które najpełniej określają tę zanurzoną w wewnętrznym doświadczeniu poezję, pełną delikatnych spostrzeżeń, rozgrywającą się gdzieś pomiędzy Ja a światem zewnętrznym, w przestrzeni, która bogato mieni się sensami.

świat we “Wszystko już było” jest groźny i czyha na tych zbyt wrażliwych, którzy źle odnajdują się w urzędniczych czy pragmatycznych balladach codzienności. Bohaterka, która czasem chce świadomie kroczyć i wyznaczać swoje ścieżki, a czasem schować się głęboko w słowach, raczej ciągle próbuje szukać,...

Świat nieubłaganie pędzi do przodu. Wydawać by się mogło, iż nic nie jest w stanie go zatrzymać. A jednak… Skupieni na swoich problemach, gnamy wraz z nim, nie zdając sobie sprawy z istnienia innego świata (nie, to nie będzie powieść SF). Nikt z nas nie zakłada, że pewnego ranka obudzi się zupełnie...