Moja Wizytówka 
O Mnie
Pochodzę z Górnego Śląska, gdzie niezmiennie mieszkam, pracuję i uczę się (tak, ciągle ;)). Z wykształcenia i zamiłowania jestem etnologiem. W sercu noszę Śląsk z calym jego bogactwem kulturowym, historycznym i obrzędowym. Jestem szczęśliwą mężatką oraz matką córki i dwóch synów.
Dorobek literacki
1. "O jednej, która nade wszystko kochała Śląsk. Rzecz o Bronisławie Brewińskiej" (2006) - książka dotyczy jakże ważnej osoby mojego życia - mojej ś.p. Mamy. Była gawędziarką ludową znaną na folklorystycznej scenie Górnego Śląska w latach 80. ubiegłego stulecia (zmarła w 1991 r.). W książce znajdują się wszystkie teksty gawędziarskie jej autorstwa. Była kobietą o wielkiej charyzmie, pasjach, spełniającej się na wielu płaszczyznach śląskiego folkloru. Przede wszystkim jednak była cudowną, ciepłą i wspaniałą Matką.
2. "Za starego piyrwyj, czyli Ślązaków portret własny" (2019) - pozycja o śląskiej obrzędowości dorocznej z całym repertuarem tradycji i zwyczajów. Porównuję w niej to, co było kiedyś (czyli "za starego piyrwyj") z tym, co jest dzisiaj. Co nam zostało z tej obrzędowości, co się zmieniło, co całkowicie zanikło, a co nadgryzł ząb czasu? Książka traktuje również o Ślązakach, których przedstawiam takimi, jakimi są - prawdziwie i szczerze. Bo prawdziwie i szczerze mi o sobie opowiedzieli.
3. "Ciernie wojennej zawieruchy" (2020) - II wojna światowa widziana oczami mojego dziadka, który musiał przejść przez jej piekło. Los rzucił go najpierw w bestialskie ręce hitlerowskiego obozu zagłady, a następnie na żołnierską tułaczkę. Historia również o miłości - pięknej i romantycznej, która potrafi wiele znieść i przetrwać; oraz o cierniach w duszy tkwiących, chociaż kurz po wojnie dawno już opadł...
4. "Wojna jest kobietą" (2022) - trzydzieści dziewięć kobiet i II wojna światowa widziana przez pryzmat ich doświadczeń. Wspomnienia trudne, bolesne i poruszające, ale dające żywe świadectwo tego, jak wyglądała wojenna codzienność, jak wojna wpłynęła na losy kobiet tamtej epoki oraz jaki bagaż musiały udźwignąć. Pewnym jest, że nikt nigdy nie powinien przechodzić piekła wojny; szczególnie kiedy jest się dzieckiem czy młodym człowiekiem stojącym na progu dorosłości. Bo to takie brzemię, taki krzyż, który się niesie potem ze sobą przez całe życie. Jesteśmy niesieni historią i bezwiednie w nią wplątani. Osiem dekad wstecz, w najgorszą z wojen w historii ludzkości zostały wrzucone bohaterki mojej książki, a tryby machiny wojennej roztarły ich marzenia w pył. Opowiadają o historii takiej, jaką była naprawdę. Bez wybielania, bez pomijania i bez wybaczania... Opowiadają o zbrodniach, które nigdy nie zostały potępione i rozliczone. Prawda historyczna nie obroni się sama, jeśli głośno o niej nie powiemy i nie spiszemy; tylko wtedy pamięć o niej będzie żywa.
5. "Wojna jest kobietą 2" (2023) - kiedy skończyłam pisać „Wojna jest kobietą” czułam jakiś dziwny niedosyt, jakbym przerwała swoją pracę w połowie. Nie wyobrażałam sobie nie spotkać się już z ani jedną przedwojenną, pełną ciepła kobietą. Gdzieś z tyłu głowy towarzyszyła mi nieustannie myśl, że im więcej ich odwiedzę, tym więcej wojennych historii ocalę od zapomnienia. Dlatego znowu ruszyłam w Polskę. Dlatego odwiedziłam kolejnych czterdzieści pięć kobiet. Dlatego powstała ta książka.
2. "Za starego piyrwyj, czyli Ślązaków portret własny" (2019) - pozycja o śląskiej obrzędowości dorocznej z całym repertuarem tradycji i zwyczajów. Porównuję w niej to, co było kiedyś (czyli "za starego piyrwyj") z tym, co jest dzisiaj. Co nam zostało z tej obrzędowości, co się zmieniło, co całkowicie zanikło, a co nadgryzł ząb czasu? Książka traktuje również o Ślązakach, których przedstawiam takimi, jakimi są - prawdziwie i szczerze. Bo prawdziwie i szczerze mi o sobie opowiedzieli.
3. "Ciernie wojennej zawieruchy" (2020) - II wojna światowa widziana oczami mojego dziadka, który musiał przejść przez jej piekło. Los rzucił go najpierw w bestialskie ręce hitlerowskiego obozu zagłady, a następnie na żołnierską tułaczkę. Historia również o miłości - pięknej i romantycznej, która potrafi wiele znieść i przetrwać; oraz o cierniach w duszy tkwiących, chociaż kurz po wojnie dawno już opadł...
4. "Wojna jest kobietą" (2022) - trzydzieści dziewięć kobiet i II wojna światowa widziana przez pryzmat ich doświadczeń. Wspomnienia trudne, bolesne i poruszające, ale dające żywe świadectwo tego, jak wyglądała wojenna codzienność, jak wojna wpłynęła na losy kobiet tamtej epoki oraz jaki bagaż musiały udźwignąć. Pewnym jest, że nikt nigdy nie powinien przechodzić piekła wojny; szczególnie kiedy jest się dzieckiem czy młodym człowiekiem stojącym na progu dorosłości. Bo to takie brzemię, taki krzyż, który się niesie potem ze sobą przez całe życie. Jesteśmy niesieni historią i bezwiednie w nią wplątani. Osiem dekad wstecz, w najgorszą z wojen w historii ludzkości zostały wrzucone bohaterki mojej książki, a tryby machiny wojennej roztarły ich marzenia w pył. Opowiadają o historii takiej, jaką była naprawdę. Bez wybielania, bez pomijania i bez wybaczania... Opowiadają o zbrodniach, które nigdy nie zostały potępione i rozliczone. Prawda historyczna nie obroni się sama, jeśli głośno o niej nie powiemy i nie spiszemy; tylko wtedy pamięć o niej będzie żywa.
5. "Wojna jest kobietą 2" (2023) - kiedy skończyłam pisać „Wojna jest kobietą” czułam jakiś dziwny niedosyt, jakbym przerwała swoją pracę w połowie. Nie wyobrażałam sobie nie spotkać się już z ani jedną przedwojenną, pełną ciepła kobietą. Gdzieś z tyłu głowy towarzyszyła mi nieustannie myśl, że im więcej ich odwiedzę, tym więcej wojennych historii ocalę od zapomnienia. Dlatego znowu ruszyłam w Polskę. Dlatego odwiedziłam kolejnych czterdzieści pięć kobiet. Dlatego powstała ta książka.
