Peregrynacje

Autorka poszukuje Absolutu i Nirwany, a pokazuje nam świat w barwach świetlistych, łagodnych, skrywany nierzadko w symbolice anielskich lutni i chórów, aczkolwiek nie brakuje w jej wierszach ustawicznej walki dobra ze złem, częstego porównania tej dobrej rzeczywistości GDZIEŚ TAM, z panującym tymczasem TU chaosem i zagubieniem. Co jest prawdą, a co ułudą tylko?
Głęboki i filozoficzny kontekst, dramatyczne pytania o tożsamość nie tylko samej siebie, ale i całego świata, motywy Wschodu, próba odnalezienia siebie samej w świecie, dramat dualizmu świadomości i bytu materialnego, żywioły przyrody, mistyka przejawiająca się w rozwieraniu granic przestrzeni i czasu, przełamywanie wszelkich kosmicznych zniewoleń, a wszystko to po to aby uzyskać tę jakże bardzo wyczekiwaną i upragnioną czystą wolność "krainę czystego szczęścia". Taka jest poezja Joanny Krupińskiej - Trzebiatowskiej.
/Mariola Sternahl/