Wiersze z tomiku „Chwile z wierszem” rozwijają przed nami obrazy, które ożywiają na naszych oczach. Czytując je, można nieomal dotknąć delikatnych liści, usłyszeć szum wiatru, poczuć zapach kwiatów.

Autorka poszukuje Absolutu i Nirwany, a pokazuje nam świat w barwach świetlistych, łagodnych, skrywany nierzadko w symbolice anielskich lutni i chórów, aczkolwiek nie brakuje w jej wierszach ustawicznej walki dobra ze złem, częstego porównania tej dobrej rzeczywistości GDZIEŚ TAM, z panującym

Na początku było słowo… Jedno – najważniejsze, bo stwórcze. Potem przez nie wszystko się stało, a bez niego nic by nie było, co było. Dziś otaczają nas miliony słów, które szumią niczym wartka rzeka. W jej odmętach giną sensy i znaczenia, które porywa prąd – nieubłagany czas. Mówimy więcej, ale