Dodano: 2 lata temu
Czytane: 285
Autor:
JH
Artykuł użytkownika
Tak!!! To jest właśnie to!!! Kolejna piękna powieść tego wybitnego pisarza. Literatura piękna jest dla mnie najpiękniejszą ze wszystkich gatunków literackich.
Charles Dickens - ten angielski pisarz, nie ma sobie równych! Przepięknie opisuje problemy społeczne minionej epoki, jej realistyczny opis środowisk mieszczańskich i biedoty miejskiej. Wspaniale połączył romantyzm jako atmosferę baśni z domieszką przypowieści.
Rewolucja francuska i miłość w cieniu gilotyny.
"Była to najlepsza i najgorsza z epok, wiek rozumu i wiek szaleństwa, czas wiary i czas zwątpienia, okres światła i okres mroków, wiosna pięknych nadziei i zima rozpaczy" - tak oto rozpoczyna się niezwykła "Opowieść o dwóch miastach".
Paryż i Londyn w 1775 roku.
"OPOWIEŚĆ O DWÓCH MIASTACH" jest panoramą życia i obyczajowości Anglii i Francji w XIX. Powieść tę po raz pierwszy opublikowano w 1859 roku i została uznana za najlepsze dzieło Dickensa, która do dziś pozostaje jedną z najlepiej sprzedających się książek wszech czasów!
Piękna opowieść dzieje się w Paryżu i Londynie w przededniu Wielkiej Rewolucji Francuskiej. Historia podzielona pomiędzy dwa kraje, dwa światy i dwa miasta. Opisuje losy młodego francuskiego arystokraty Karola Darnaya, niesprawiedliwie więzionego doktora Manette, jego samotnej córki Lucie i angielskiego prawnika Sydneya Cartona, samotnika i pijaka. Opowieść zaczyna się w momencie, w którym Pan Lorry, ważny pracownik banku w Anglii udaje się do Paryża wraz z młodą Lucie. To spotkanie odmieni całe jej życie. Lucie przez całe życie myślała, że ojciec jej nie żyje, a okazało się, że został niesprawiedliwie uwięziony na osiemnaście lat w Bastylii. Po latach spędzonych w więzieniu, jej ojciec doktor Manette wychodzi na wolność, gdzie pod czułą opieką córki Lucie w Anglii wraca do zdrowia. Jednak koło Lucie pojawia się dwóch rywali (Darnay i Carton). Szczęśliwa Lucie, poślubia dżentelmena szlachetnego i oddanego jej - Karola Darneya, z którym wiedzie szczęśliwe i spokojne życie w domu ojca. Mamy tu i rewolucję i biedotę, szlachtę i królów, barwy średniowiecza i wiktorańskie klimaty, ekstrawagancką arystokrację oraz ginące pod kołami ich wozów ubogie dzieci. Dickens barwnie opisuje życie w ówczesnej epoce, gdzie ukazuje brutalność i okrucieństwo rewolucji francuskiej. W tej powieści historia aż wrze, losy bohaterów zmieniają się błyskawicznie, akcja dzieje się szybko. Książkę czyta się równie szybko pomimo sporej jej objętości - (600 stron)???? Nie będę pisać więcej, gdyż każdy z was jak sięgnie po tę opowieść, to sam przeczyta dalsze losy bohaterów i krwawą jej historię, ale jakże prawdziwą.
Klasyka Dickensa!!!
Charles Dickens wywarł wielki wpływ na wielu innych pisarzy w późniejszych epokach takich jak: Lew Tołstoj czy George Orwell. Jego dzieła literackie to duch epoki wiktorańskiej i wiecznie żywa klasyka literatury. Czytając tę powieść czułam klimat Londynu i Paryża, a był to klimat mroczny i groźny, gdzie pośród tej wichrowej historii toczy się zwykłe życie, miłość, hipokryzja, oddanie i heroizm, a także walka o przetrwanie. Dickens bezapelacyjnie był wielkim pisarzem epoki wiktorańskiej, która tak pięknie zaznaczyła się w wielu znanych powieściach. Literatura światowa zapewne umieściła go na najwyższych szczeblach w literackim dorobku. Jedyną rzeczą jaka nigdy się nie zmienia w świecie epok tych za nami jak i tej obecnej to... odwieczna walka pomiędzy dobrem a złem, która toczyła i toczy się na świecie wewnątrz bohaterów i w nas samych. I po dziś dzień trwa ciąg dalszy wojen i okrucieństw w świecie pełnym przemocy. Książka z pięknymi ilustracjami aż zachęca nas do jej otworzenia. Napisana kunsztownym językiem przez Charlesa Dickensa, którego uważam za jednego z najwybitniejszych pisarzy na świecie. To dzieło warte jest pozycji jednej z najpiękniejszych książek świata. Aż trudno uwierzyć, że to nie fikcja literacka, a ważna część historii Francji i Anglii wpleciona jako tło historyczne tej oto opowieści.
"Pod światłem księżyca, które jest zawsze smutne jak światło samego słońca, jak światło zwane życiem ludzkim, co zapala się i gaśnie nie wiadomo kiedy....."
"Często siadywała w pustym domu przy ustronnym, rozdźwięczanym echami zaułku i nasłuchiwała odgłosu kroków przemijających lat".
Moja ocena 5⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️ / 5
Gatunek literacki - (literatura piękna / powieść społeczno- obyczajowa)