O tym właśnie opowiada ta historia,
o zagubieniu, zapętleniu, o utracie swojej tożsamości. Jednocześnie jest to opowieść o radzeniu sobie ze stratą,
o próbie przetrwania, pomimo, iż nasz świat kompletnie się rozsypał.
Czy istnieje szansa na to, że z tego chaosu powstanie coś wartościowego?
Czy dwie niezwykle silne kobiety odzyskają nadzieję na lepsze jutro?
Czy zastosowana przez nie terapia szokowa okaże się skuteczna?
Co wyniknie z tytułowej zamiany?
Jakie konsekwencje przyniesie uwolnienie tłumionych emocji?
Jeśli chcecie poznać odpowiedzi na powyższe pytania, przeżyć wraz
z bohaterami wzloty i upadki, razem z nimi śmiać się, płakać, irytować, tracić
i odzyskiwać nadzieję. To zachęcam Was do lektury tej niezwykle ciepłej, mądrej, pełnej emocji i zabawnej powieści, która od pierwszych stron skradła moje czytelnicze serce.
Autorka porusza w niej wiele dosyć trudnych tematów, robi to jednak
w nienachalny i bardzo prosty sposób. Stworzone przez nią postaci babci
i wnuczki bardzo szybko budzą sympatię, chociaż żadna z nich nie jest wolna od wad i popełniają wiele błędów. W tej powieści nie ma ideałów, każdy radzi sobie jak może z sytuacją, w której się znalazł, często nawet nie zdając sobie sprawy, że popełnia błąd, że nie musi płynąć z prądem, że może zawalczyć o siebie, że jeszcze nie wszystko stracone, że wiek to jedynie liczba, że zawsze można zacząć od nowa.
Podczas lektury, przypominamy sobie, że nie warto oceniać nikogo po pozorach, że aby prawdziwie poznać człowieka, należy dać jemu i sobie na to szansę, bez żadnych założeń i oczekiwań, tak po prostu, po ludzku.
Raz jeszcze z całego serca polecam Wam tę dodającą otuchy i przywracającą nadzieję opowieść.
