Kiedy była starsza, zrozumiała, że uciekł. Nie dał rady tkwić w tak toksycznym związku. Nie mogła zrozumieć dla czego nie zabrał jej ze sobą i skazał na piekło, które przez, które przechodziła każdego dnia…
Jak bardzo pragniemy być idealni ?
Jak wyzbyć się poczucia bycia ciągłym IDEAŁEM ?
Wszyscy jesteśmy różni a Świat bardzo duży. Zawsze znajdzie się ktoś, kto uzna Nas za swój największy ideał…I to, jest piękne. Lecz w momencie, kiedy sami szukamy w sobie największego ideału i chcemy się stać idealni, już na samym początku skazuje nas na porażkę. Dążenie do bycia idealnym zabija w nas to, co najpiękniejsze…Naszą cudowną duszę i serce. Oddala od prawdy o nas samych. Już od dnia poczęcia zostają nam przekazane geny, a wraz z nimi wady i zalety, rodzimy się zatem nieidealni. Zamiast szukać w sobie ideału, spróbujmy poczuć się idealnie. Nie mylmy zdobywania swoich wytyczonych celów, pragnień i marzeń z idealizmem. Naturalną rzeczą jest, że chcemy być dobrzy w tym co robimy w Życiu, udoskonalać swoje umiejętności, zdobywać nowe doświadczenia, spełniać marzenia. Lecz w momencie, kiedy chcemy być idealni, ściągamy na siebie klątwę. Wywołujemy wojnę sami ze sobą, którą już na stracie przegrywamy. Nikt nie jest idealny i nigdy nie będzie! Kiedy osiągniesz taki poziom myślenia, to tak, jakbyś narodził się na nowo. Zajrzyj w głąb swojego Serca i pozwól sobie na słabości. Poczuj w sobie piękno, takim, jakim jesteś, poczuj się wyjątkowym człowiekiem, pokochaj z takimi umiejętnościami, jakie posiadasz. Nie musisz być idealny, żeby być spełnionym i szczęśliwym człowiekiem.
Kiedy ktoś próbuje Wam wmówić, że jesteście mało idealni lub oczekuje od Was, że macie być idealni, nie dajcie sobie tego wmówić, nie pozwólcie się zwieść. Nie jesteście żadnym elementem czyjejś układanki. Nie pozwólcie innym, by zawładnęli Waszą duszą i zatruwali swoim jadem. Aby cały proces miał sens, musimy takimi samymi zasadami kierować się w stosunku do innych. Nie stawiajmy wymagań naszym bliskim i otoczeniu. Nie oczekujmy od nich pełnego idealizmu. Zajrzyjmy w głąb ich Serca i przypomnijmy sobie, co sprawiło, że są naszymi ideałami…Nie zmuszajmy do bycia idealnymi. Pozwólmy być sobą bez oczekiwań. Niech idealizują się na własnych warunkach. Bądźmy dobrymi obserwatorami, aby wyruszyć z odsieczą, jeśli wpadną w błędne koło i zechcą być za bardzo idealni.
⭐️Pomyślmy, dla czego są w naszym Życiu.⭐️
Bohaterka mojej powieści ,,Zakazane marzenia,, od dziecka czuła się odrzucona i niekochana, za mało idealna pod każdym względem. Dla swojej Mamy, Taty, Nauczycieli w Szkole i rówieśników. Stan, w którym tkwiła latami, odcisnął piętno w Życiu dorosłym. Chciała być idealna dla innych, spełniać ich oczekiwania, zapominając o sobie. Najbardziej tragicznym momentem był czas, kiedy rodzinny dom, bez słowa wyjaśnienia, opuszcza jej ukochany Tato. Wówczas Anieli zawala się cały świat, czuje, że zawiodła. Za mało idealna, każdego dnia żyje w poczuciu winy. W tamtym momencie nie znajdowała innego, racjonalnego wyjaśnienia. Jako nastolatka zrozumiała, że to, nie ona była źródłem problemu… Kiedy w jej życiu pojawia się Elizabeth- jej nowa Wychowawczyni, Aniela zaczyna czerpać radość z życia. Nauczycielka akceptuje i ofiarowuje dziewczynie swoje serce, daje wsparcie, poczucie bezpieczeństwa i miłość. Aniela uświadamia sobie, że nie musi być idealna, żeby żyć szczęśliwie i być kochaną. Najważniejsze to, zawsze być sobą…
Dla swojego ukochanego Stefano była ideałem pod każdym względem, w całej swojej okazałości… Kochał ją miłością piękna i bezwarunkowa. Była jego Aniołem. Uwielbiał patrzeć na nią z ukrycia i podziwiać, piękna…idealną…
W swoim żuciu wiele razy miałam poczucie, że jestem niewystarczająco idealna. To miało miejsce na różnych płaszczyznach mojego życia. Miałam wzloty i upadki. Momenty, kiedy próbowałam wpasować się w czyjąś układankę, jak brakujący klocek... Czy żałuje? Absolutnie NIE ! Każda konkretna sytuacja, była moją indywidualną lekcją. Wszystkie odrobiłam i zaliczyłam z wynikiem celującym, wszystkie zapamiętam do końca życia. Przechowuję je na dnie swojego Serca, żeby już nigdy nie zbłądzić. Wiem, że popełniam błędy i popełnię ich jeszcze całe mnóstwo. Na szczęście zawsze miałam i mam nadal, w okół siebie ludzi, dla których zawsze byłam ideałem i jestem do dziś. Zawsze mocno mnie wspierają, kiedy mam gorsze dni. Przy nich czuję się wolnym i spełnionym człowiekiem. Nie muszę nic udowadniać i udawać kogoś, kim nie jestem, nie muszę być idealna. Konkretne sytuacje, które miały miejsce w moim życiu, nauczyły mnie bardzo jednej, ważnej rzeczy-NIGDY nie będę dążyć do bycia IDEALNĄ, bo to oznaczałoby, że przestałam odkrywać samą siebie. Wolę czuć się IDEALNIE, uczyć, poszerzać swoje horyzonty i zaglądać każdego dnia w głąb swojej duszy… Szukać w sobie, to co najpiękniejsze...
⭐️Spójrz dziś w lustro i powiedz głośno;
⭐️Jestem sobą.⭐️
⭐️Jestem silna.⭐️
⭐️Nie muszę być idealna.⭐️
⭐️Nikt nie jest idealny, bo Świat też nie jest idealny.⭐️
