Za parę dni kończy się już 2022 rok i dziś (26.12) tak sobie pomyślałam, że napiszę już ostatni wpis w moim blogu z podsumowniem czytelniczym jak i osobistym. Zatem… zapraszam do czytania
Nowe doświadczenia i lekcje
Za mną jest kolejny rok mojego życia, który był wyjątkowy, ale też i trudny. Rok ten przyniósł mi nowe doświadczenia i kolejne nowe lekcje. Poznałam nowych ludzi, zdobyłam nowe umiejętności (zaczęłam studiować matematykę i informatykę cyfrową) oraz dokonałam niejednej zmiany. Odkryłam nowe miejsca, nauczyłam się rzeczy, które czekały na mnie od dawna, zwiedziłam samodzielnie odludne miejsca i przeczytałam w tym roku 49 książek. Jedną z najodważniejszych rzeczy jaką zrobiłam w tym roku, to postanowiłam założyć tego oto bloga, który jest moją częścią, moim wewnętrzynym światem, w którym mogę się z wami dzielić. Założenie go było dla mnie wyzwaniem, ale nie poddawałam się ani w technologii, ani w zdobywaniu wiedzy, której do tego potrzebowałam.
Książki
Spośród 49 książek, które przeczytałam, są też książki wypożyczane z biblioteki. Ze wszystkich przeczytanych książek wbrałam 8 tzw. „perełek”. To książki, które w tym roku zajęły u mnie ex æquo miejsce nr.1. Są to powieści, które zostaną w moim sercu na zawsze i z pewnością za jakiś czas do nich powrócę, aby je przeczytać jeszcze raz. To książki, które są wartością samą w sobie, które otwierają drzwi do świata realiów, historii, mądrości, miłości, ale też bólu i cierpienia, które były często nie od udźwignięcia. Oto moje „perełki” 2022
⚘️ Dziękuję ⚘️
Dziękuję za wszystko co ten rok mi przyniósł. Doceniłam siebie za to, że pomimo trudności dałam wielu rzeczom radę, bo ufałam sobie w każdym momencie, nauczyłam się być dla siebie ważna, dbać o siebie i słuchać siebie w sobie. Moją wartością stały się moje osiągnięcia w nauce jak i motywacje do niej. Często też siadałam w ciszy, daleko od domu ucząc się usłyszeć siebie, usłyszeć czego pragnę, co chciałabym jeszcze osiągnąć i czego potrzebuje moja dusza. Uczyłam się też odrabiać swoje lekcje, które życie mi dawało każdego dnia. Nie bójcie się odrabiać trudnych lekcji, one nas wiele uczą, dają mądrość i wiedzę o ludziach, o świecie i o nas samych. Nauczyłam się szanować swój czas i czas, który poświęcam innym. Jednak wciąż uczę się lekcji równowagi pomiędzy dawaniem i braniem. Nauczyłam się wybaczać innym, nie dla nich, lecz dla samej siebie, aby nie dźwigać w swoim podróżnym „plecaku życia” urazów i żali, ciężarów i bólów, a to daje mi wolność, aby móc iść dalej bez emocjonalnego obciążenia bo… czas nie goi ran, czas otwiera oczy. Nauczyłam się także odczuwać radość z chwili i z miejsca, w którym jestem, doceniać momenty, które życie mi daje i które mogę doświadczać w tu i teraz. Radość daje mi najwyższą energię i moc, że idąc do przodu niekoniecznie musimy oglądać się za siebie w przeszłość, której już nie zmienimy. Nie bójcie się mieć marzenia, bo one otwierają nasze umysły na nowe idee, poszerzają nasze horyzonty i pozwalają spojrzeć na życie z innej perpektywy.
Wdzięczność
Wdzięczność jest tym czym magia jest w bajce. Tak często jesteśmy pochłonięci narzekaniem na to czego nam brakuje, że zapominamy doceniać to, co już mamy. A to, jest bardzo cenna lekcja dla każdego. Dla mnie najważniejszą lekcją, której się nauczyłam to lekcja pt. „Dopóki nie rozłożysz skrzydeł, nie bedziesz wiedzieć, jak wysoko możesz pofrunąć”. Więc… uczę się rozpościerać moje skrzydła przygotowując je do lotu… lotu, który jest tylko mój z wdzięcznością za każdą daną mi lekcję.
⚘️
Dziękuję wszystkim odwiedzającym mojego bloga, w którym mogę podzielić się z wami moimi refleksjami, marzeniami i pasjami. Mam nadzieję, że blog jest dla was ciekawy i z przyjemnością czytacie każdy moj artykuł. Może kogoś z was zainspiruję, a może spowoduję, że ktoś zacznie się budzić w uśpionym świecie pędzącym donikąd.
